Pijn

Dit komt van de website: psycho-consult: Hoe kan het dat je je lichamelijk niet goed voelt terwijl er toch medisch gezien niks aan de hand is? Dat komt omdat alle meespelende factoren elkaar onderling beïnvloeden, wat kan leiden tot allerlei onduidelijke, a-specifieke, lichamelijke klachten.
Binnen mijn praktijk werk ik dan ook vanuit een holistische mensvisie, wat betekent dat ik bij een klachtenpresentatie gewend ben in te spelen op alle daarin voorkomende facetten d.w.z. op zowel de somatische, psychische, sociale als de spirituele. Immers al deze belevingswerelden maken deel uit van je menselijke ervaring. En alles wat je ervaart doet wat met je lijf en/of je gevoel, het laat zich ook niet altijd zo makkelijk onderscheiden. Alles heeft onderling met elkaar te maken.
Klachten zijn lang niet altijd duidelijk bepaald tot alleen maar lichamelijk ongemak of lijden, ook zijn ze zelden alleen maar van psychische aard. Iets triviaals als een ingegroeide teennagel kan al behoorlijk invloed hebben op je stemming en daardoor weer inwerken op je sociale relaties enz. Een emotie of ander psychisch iets voel je meestal ook ergens in je lijf. Ik heb speciaal studie gemaakt van de wisselwerking tussen lichamelijk en psychisch functioneren en me daarbij gespecialiseerd in somatiseringsprocessen. Hierdoor en op grond van mijn ervaring als fysiotherapeut kan ik makkelijk switchen tussen lichaamsgebonden klachten en wat mensen psychisch ervaren. Om die reden heeft mijn praktijk veel te bieden voor mensen met vage, onbegrepen klachten, die bij de huisarts niet veel verder komen.
Met (in vakjargon) a-specifieke klachten word je al gauw beschouwd als een zeurpiet, of iets minder negatief als een moeilijke, veel aandacht vragende patiënt. Of je klacht wordt beschouwd als zijnde van psychosomatische aard, wat voor velen nog steeds gelijk staat met aanstellerij. De basisattitude (die elke goede arts heeft) als goed luisteren en aandacht geven werkt geruststellend en op zich al helend, maar vaak is méér nodig. Artsen werken onder tijdsdruk en moeten prioriteiten stellen, maar zonder pretentieus te willen zijn, ook al maken ze tijd voor je vrij, soms is toch een gespecialiseerder aanpak nodig om zo 'n vorm van lichaamstaal te verstaan
't Is de lichamelijke component in zo 'n vaag klachtenpatroon die maakt dat je naar een dokter gaat, maar als die lichamelijk niks afwijkends vindt, gaat het erom (ervan uitgaande dat normaliter niemand er voor kiest klachten te hebben) te ontdekken, welke verborgen betekenis er in een klacht zou kunnen schuilen. Want kennelijk wil je lijf je iets laten weten.
Ik denk in dit verband aan een artikel in een regionale krant over een NIPO onderzoek onder 260 huisartsen, waaruit bleek dat (letterlijk zo overgenomen) piekeraars en tobbers met hun veelal ook lichamelijke klachten als slaap- en concentratieproblemen, rusteloosheid, snel vermoeid zijn, prikkelbaarheid en spierspanningsklachten een zware belasting vormen voor deze beroepsgroep. Volgens dit artikel lopen die zgn. piekeraars een grotere kans door hun arts te worden beschouwd als zeurpiet. "De druk op de huisartsenpraktijk zou m.b.t. deze patiëntencategorie (uiteraard na uitsluiting van een puur lichamelijke oorzaak) aanzienlijk verminderd kunnen worden door een juiste meer op deze problematiek toegesneden aanpak", aldus het artikel.